کد مطلب:173428 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:132
عبدالله بن یقطر
«عبدالله» با امام حسین علیه السلام در یك زمان به دنیا آمدند. او برادر رضاعی امام علیه السلام بود، یعنی مادرش خادمه آن حضرت بود، چرا كه امام علیه السلام غیر از مادرش، از هیچ زنی شیر نخورد، بلكه هنگام ولادت، پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم انگشت ابهام خود را در دهان امام حسین علیه السلام می نهاد و او می مكید.
احتمال دارد كه جناب «مسلم» جواب نامه های كوفیان را به وسیله «عبدالله» فرستاده باشد، اما این قول ضعیف است، و او به طرف كوفه رفته است. وقتی «مسلم» او را برای خبر دادن به امام حسین به كربلا فرستاد، «حصین بن تمیم» مأمور «پسر زیاد» او را در «قادسیه» دستگیر كرد. پسر زیاد وقتی نتوانست از او اطلاعاتی كسب كند، مجبورش كرد تا بالای قصر دارالاماره برود و به امام حسین علیه السلام ناسزا بگوید. «عبدالله» قبول كرد، اما در بالای قصر، رو به مردم گفت: مردم! من فرستاده ی حسین، پسر فاطمه، دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هستم، او را در مخالفت با پسر مرجانه، یاری كنید!
پسر زیاد خشمگین شد و دستور داد سرش را از بدن جدا كنند. وقتی امام حسین علیه السلام از شهادت او باخبر شد، بسیار متأثر گردید.
احتمال دارد كه جناب «مسلم» جواب نامه های كوفیان را به وسیله «عبدالله» فرستاده باشد، اما این قول ضعیف است، و او به طرف كوفه رفته است. وقتی «مسلم» او را برای خبر دادن به امام حسین به كربلا فرستاد، «حصین بن تمیم» مأمور «پسر زیاد» او را در «قادسیه» دستگیر كرد. پسر زیاد وقتی نتوانست از او اطلاعاتی كسب كند، مجبورش كرد تا بالای قصر دارالاماره برود و به امام حسین علیه السلام ناسزا بگوید. «عبدالله» قبول كرد، اما در بالای قصر، رو به مردم گفت: مردم! من فرستاده ی حسین، پسر فاطمه، دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم هستم، او را در مخالفت با پسر مرجانه، یاری كنید!
پسر زیاد خشمگین شد و دستور داد سرش را از بدن جدا كنند. وقتی امام حسین علیه السلام از شهادت او باخبر شد، بسیار متأثر گردید.